ریدِمان نیمایی

از شاملو به این ور مد شد که یه جوری شعر بنویسی که نه خودت بفهمی چی می نویسی نه بقیه بفهمن

یه کم هم اگه می تونی برین به قوانین ادبی و فعل و فاعل و ضمیر و شناسه...

فقط تنها چیزی که اهمیتی براش نباید قائل بشی وزن و قافیه ست

اونوخ اسمت می شه شاعر

همه هم به اسمت قسم می خورن

=-=-=-=-=
Powered by Blogilo